راه‌اندازی یک کسب‌وکار جدید، در بردارنده مجموعه‌ای از مراحل به هم پیوسته، شامل خلق ایده، توسعه محصول یا خدمت، مطالعات بازار، انتخاب کانال‌های توزیع و در پایان، عرضه محصول نهایی به بازار تقاضا است. به نظر ساده می‌رسد: «ایده را خلق می‌کنیم، محصول را بر مبنای آن تولید کرده و در نهایت، در بازار به فروش می‌رسانیم». اما قضیه به این سادگی‌ها هم نیست. یک صاحب ایده، باید تیم مناسبی برای توسعه محصول و فروش آن ایجاد کند. علاوه بر این، محصول نهایی می‌بایست متناسب با ذائقه و نیازهای مشتری باشد، وگرنه حتی بهترین عملکرد فنی هم، نمی‌تواند فروش موفق محصول را تضمین کند.



در این میان، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های کارآفرینی استارت‌آپی، تأمین سرمایه است. این امر، به‌ویژه در حوزه هاردتک که با ایده‌های فنی و عمدتاً پیشرفته سر و کار داشته و توسعه فناوری، نیازمند سرمایه چشمگیری است، محسوس‌تر می‌باشد. از دیدگاه صاحب‌نظران حوزه کارآفرینی و تجاری‌سازی، تأمین مالی از مهم‌ترین فاکتورهای موفقیت استارت‌آپ‌ها به حساب می‌آید.

در کسب‌وکارهای سنتی، معمولاً ریسک و مخاطرات کارآفرینی، عموماً متوجه صاحب ایده یا بنیان‌گذار کسب‌وکار است و سرمایه اولیه، از سرمایه شخصی و در صورت عدم کفایت، از طریق قرض از دوستان و فامیل و یا دریافت وام تأمین می‌شود. بانک‌ها، در واکنش به این درخواست‌ها، صرفاً یک ارزیابی اولیه و فرمالیته از امکان‌پذیری و سودآوری ایده کسب‌وکار صورت داده و با اخذ وثایق و ضمانت‌های کافی، عملاً کاری با سرنوشت نهایی آن نخواهند داشت. بدیهی است که ریسک زیاد ایده‌های نوآورانه، ناتوانی در ارائه ضمانت‌های درخواستی و بروکراسی‌های اداری، این روش را به گزینه‌ای ناکارآمد برای بسیاری از کارآفرینان و فعالان استارت‌آپی بدل می‌کند.



بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیش از 90 درصد استارت‌آپ‌ها، در تجاری‌سازی ایده خود با شکست مواجه می‌شوند و این، به معنای ریسک سرمایه‌گذاری بسیار بالا است. با این حال، موفقیت آن 10 درصد باقیمانده، آن‌چنان چشمگیر است که برخی سرمایه‌گذاران، حاضر به تحمل چنین ریسکی می‌باشند. آن‌ها سرمایه لازم برای یک ایده نوآورانه و جدید را تأمین نموده و با مشارکت در رفع کاستی‌های مالی، مدیریتی و فنی استارت‌آپ، چشم‌انتظار یک بازگشت سرمایه چند برابری می‌نشینند. این، بزرگ‌ترین تفاوت بین یک سرمایه‌گذار سنتی و یک سرمایه‌گذار استارت‌آپی است.



سرمایه‌گذاران استارت‌آپی (مانند فرشتگان کسب‌وکار، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر و یا پلتفرم‌های سرمایه‌گذاری جمعی)، تنها به دنبال تأمین بودجه برای توسعه و تجاری‌سازی ایده نیستند، بلکه با تکیه بر تخصص خود و تجارب ارزشمند قبلی، تلاش می‌کنند تا بنیان‌گذاران را در مسیر پر پیچ و خم کارآفرینی یاری دهند. برای مثال، احتمال تیم‌سازی موفق و جذب استعدادهای شغلی با کمک سرمایه‌گذاران مجرب، بیشتر می‌شود؛ چیزی که بسیاری از استارت‌آپ‌ها، در آن به مشکل برخورده و حتی شکستشان را رقم می‌زند.



رویداد جدید کاریز، به همین موضوع اختصاص دارد. این وبینار که تحت عنوان «از تیم‌سازی تا جذب سرمایه» برگزار می‌شود، با حضور حسین نیک‌کامی، به مرور و بررسی یک نمونه موفق از کارآفرینی استارت‌آپی و تأمین مالی کسب‌وکارهای نوپا می‌پردازد. وی مدیرعامل شرکت نانو زیست پلیمر پارس (استارت‌آپ پانوتک Panotech) بوده و تاکنون، دو جذب سرمایه موفق را تجربه نموده است. جالب این‌که وی متولد 1373 است و در حالی ‌که به دلیل معدل بالای خود در دوره کارشناسی، واجد شرایط برای حضور در دوره کارشناسی ارشد بدون کنکور شناخته شد، در اقدامی متحورانه، از ثبت‌نام خودداری کرد و پا به دنیای هیجان‌انگیز کارآفرینی گذاشت.



لازم به تأکید است که برنامه کاریز با هدف تسهیل دسترسی علاقه‌مندان به اکوسیستم کارآفرینی در حوزه هاردتک آغاز به کار نموده است. در این برنامه، مجموعه‌ای از رویدادهای هدفمند برگزار شده که نتیجه آن‌ها، اتصال صاحبان ایده و فناوری، به صاحبان سرمایه خواهد بود. وبینار از تیم‌سازی تا جذب سرمایه، ششمین رویداد کاریز و از گروه «کاریز تجربه» خواهد بود.



تخفیف 100 درصدی برای نخبگان و استعدادهای برتر:

nokhbegan



ثبت نام