دکتر شریعتی در شورای هماهنگی کار، تعاون و رفاه اجتماعی استان اصفهان مطرح کرد:
لزوم پژوهش در صلاحیتهای شغلی برای استخدام نیروی کار
دکتر منصور شریعتی به مناسبت هفته پژوهش در شورای هماهنگی کار، تعاون و رفاه اجتماعی استان اصفهان که با حضور مدیران ارشد وزارت رفاه، کار و امور اجتماعی تشکیلشده بود، ضمن برشمردن نقش پژوهش در استخدام نیروی کار، مشکل اصلی محیط کاری در ایران را مشکل فرهنگ کار دانست.
وی در این جلسه که دوشنبه 25 آذر در مرکز آموزش سازمان تأمین اجتماعی اصفهان برگزار شد با ذکر مهمترین تفاوت بین مستعد برتر با نخبه افزود: بر اساس تعاریف بنیاد نخبه به فرد برجسته و کارآمدی اطلاق میشود که اثرگذاری وی در تولید و گسترش علم و هنر و فناوری و فرهنگسازی و مدیریت کشور محسوس باشد. و لذا «استعداد برتر» به فردی اطلاق میشود که بهصورت بالقوه نخبه بوده ولی هنوز زمینههای لازم برای شناسایی کامل و یا بروز استعدادهای ویژه او فراهم نشده است.
ایشان با مقایسه بین نیروی انسانی شاغل در دانشگاههای دولتی و خصوصی کشور گفت: در دانشگاههای غیردولتی با یکسوم نیروی دانشگاههای دولتی بهتمامی وظایف محوله رسیدگی میکنند و این نشاندهنده بهرهوری بسیار بالاتر بخش خصوصی در مقایسه با بخش دولتی است.
شریعتی با تقسیم محیط کاری در ایران به دو بخش دولتی و خصوصی، به بررسی استخدام در این دو بخش پرداخته و گفت: سیستمها و ادارات موجود در کشور نخبه خواه نیستند و حتی در میان شرکتهای خصوصی نیز این مورد مشاهده نمیشود.
وی با اشاره به تسهیلات شهید تهرانی مقدم در بنیاد ملی نخبگان گفت: این تسهیلات درزمینهٔ جذب و بهکارگیری مستعدان برتر در شرکتهای دانشبنیان است که بنیاد بخشی از حقوق و مزایای این افراد را تا دو سال متقبل میشود. امّا متأسفانه بازهم از طرف شرکتهای خصوصی و دانشبنیان استقبال چندانی نشده است. و این نشاندهنده عدم کیفیت این شرکتها و نبود فرهنگ نخبه خواهی در بین آنها میباشد.
رئیس بنیاد نخبگان استان اصفهان با اشاره به نقش محیط کار در بهرهوری نیروی شاغل گفت: بر اساس پژوهشها 30 تا 40 درصد بهرهوری مربوط به مهارتها و تخصص نیروی کار است و مابقی مربوط به فضای کاری، مدیریت کارمندان و دیگر شاخصه های حاکم بر محیط کار است.
وی با اشاره واژه Competence (صلاحیت حرفهای) افزود: صلاحیت حرفهای مجموعهای از مهارتها، رفتارها و شایستگیها است که اگر فرد شاغل یکی از این موارد را نداشته باشد صلاحیت آن شغل را ندارد و لذا در کشورهای توسعهیافته علاوه بر تخصص و مهارت برای تصاحب یک شغل رفتار شخص هم مورد بررسی قرار میدهند. و لذا از وظایف پژوهشگران است که با کمک دولت و سازمانها، صلاحیتهای حرفهای را برای هر شغل و سمت تعریف و اجرا کنند. در اینجا است که همکاری بین دانشگاهها و سازمانهای دولتی و خصوصی در پژوهش محیط کار و تغییر در برنامه های آموزشی پررنگ تر میشود.